Vanwege de oude slechte muren hadden de bezettingswerken van dit woonhuis heel wat voeten in de aarde.
Dit oude woonhuis van einde jaren 1800 (stadsuitbreiding Antwerpen) had heel slechte muren om te bezetten. Veel beschadigde bakstenen, voegen die uitzanden, slecht gemetst en in de loop der tijden al een aantal keer verbouwd. Dit draagt uiteraard niet bij aan een vlot verloop der werken.
Deze problematiek was bekend en besproken met de eigenaar van het huis alvorens de werken werden aangevat. Met het nodige geduld en enorme hoeveelheden gips werd de bezetting laag voor laag opgebouwd totdat de muren uiteindelijk allemaal mooi recht stonden. Op sommige plaatsen werd de bezetting opgebouwd tot 5 à 6 cm dik. Er hadden ook enkele schouwen gestaan. Om de roetafzettingen op de muren in te kapselen werd een aangepaste folie (alkaliblock) ingewerkt in de pleisterlaag.
In de keuken was een er klein vochtprobleempje dat werd opgelost met een speciale mortel (Hydroment).
